vrijdag, maart 22, 2002

[3/16/2002 11:34:23 PM | Riemer van Hijum]
Schrik! Jaaahaa, di's nieuw!

Ha luitjes. Is even schrikken, maar ik ben er nog steeds. In het land van Oz. Mensen die mij niet zo goed kennen zullen zich misschien afragen wat ik allemaal heb uitgespookt al die maanden dat ik niks van me heb laten horen. Mensen die mij beter kennen denken, oh die heeft gewoon al die maanden in het zelfde hostel in z'n bed liggen stinken tot 12:00 of later in de middag. Dat laatste klopt. Alleen ben ik er wel even tussen uit geweest. Ik heb namelijk met Bart en Wouter het zuid-westen van Australia eens bekeken.
Dit was ergens in februarie als ik mij het goed herinner. Weer in een Fucking Fast Ford Falcon. Dit keer een witte. Het was erg de moeite waard moet ik zeggen. We zijn ongeveer 10 dagen weg geweest van het Billabong Resort. Eerst naar Margret River geweest.
Dingen die we daar deden is o.a. naar het strand gaan en.......uhhhhh. Wel geweldige straden daar zeg. Eindelijk eens echt hoge golven van een meter of 3. Ik heb ook nog proberen te surfen op een plank die Wouter mocht lenen van een zoon van een vriend van zijn vader. Het was niet een plank waar de spetters van af vliegen, want elke keer als ik probeerde op te staan duwde ik de plank naar de boden. Maar het zal ook wel gedeeltelijk aan mij zelf gelegen hebben. We zaten hier voor een nacht in een klein oud hostel waar we bydeway wel weer erg lekker gekookt hadden.

De volgende dag zijn we volgens mij richting Albany gegaan, maar om een lang verhaal kort te houden zal ik maar gewoon de dingen schrijven die ik mij wel kan herinneren. Iets over een boom die we beklommen hebben bijvoorbeeld. Deze boom van 62m. was de hoogste brandweer-uitkijk-post-boom van zuid-west Oz. Er was ook nog een van 75m., maar die was minder hoog. dus. Bij de boom die wij beklommen stond een groot waarschuwingsbord waar op aan werd gegeven dat het zeer gevaarlijk was om deze boom op slippertjes te beklimmen. Dit zagen we toen we weer beneden waren na die helse klim op slippertjes. Mij was inderdaad tijdens het klimmen ook al opgevallen dat de treden erg slipperig konden wezen op slippertjes, zelfs op mijn Pro-Touch. Bart had er minder moeite mee.

Later zagen we dat er in de buurt een gigantische waterval was te bezichtigen. Dit wou ik wel mee maken, want ik had nog maar eentje gezien in de Bleu Mountains. Toen we er aankwamen met de F.F.F.F. zagen we ook dat we nog een wandeling moesten maken van totaal 3 uren. Hier hadden de mietjes Bart en Wouter geen zin in, maar gelukkig kon ik hun overhalen. Na al een lange wandeling hebben gemaakt in een dor en droog bos mochten wij aanschauwen dat het pad ophield bij een hele grote steen waar een beetje water vanaf kwam druppen. Bart en Wouter stonden beide met stenen in hun handen en een vreemde blik in hun ogen in mijn richting te kijken. Ik probeerde hun al stotterend duidelijk te maken dat het niet mijn schuld was. Ik stelde voor om gewoon dat kut bos in de fik te zetten, dus hadden we dat maar gedaan.

Ook nog de wereld beroemde Tree-Top-Walk gedaan. Dit is een rondje wandelen van 50m. op een hoogte van 20m. in een bos.
En de wereld beroemde Gap bekeken. Dit is een spleet in een steile rotspartei waar de golven tegen aan kletteren.
Een van de laatste dingen die we hebben gedaan is een berg beklommen van 1072m. hoog. De hoogste van zuid-west Oz.
De berg was erg steil. De klim niet, want we moesten een omweg maken. Baven was het wel een geweldig uitzicht. Suesidel-Bart vond dit wel een leuk stekkie om naar beneden te springen. Dit deed ie dan ook. Al snel stikte het van de gieren maar nu moet ik stoppen want ik ga naar de bioscoop. Beautifull Mind begint zo.

Tot Later.
[edit]


En plots sta ik op vliegveld Hongkong. Klaar om naar Amsterdam te vliegen.

Ja, ik denk laat ik voor de grap nog maar wat aan mijn super veel bezogte website werken. Ik sta nu namelijk op het vliegveld in Hongkong. Klaar om naar huis te gaan. Het is nu 21:50 en mijn vliegtuig vertrekt pas om 00:05 morgenvroeg. En aangezien internet hier gratis is en ik te blut ben om tex-free te gaan inkopen, heb ik er niet al te veel motivatie voor nodig om die 2 bezoekers per maand weer even op de hoogte te brengen van super spannende avonturen. Wat heb ik zoal gedaan dan de laatste tijd?

Nou laat ik maar een gigantische sprong maken. Ik heb 3 maanden boven Perth appels geplukt. Dit heeft mij $1800,- en een gitaar tewaarde van $245,- incl. tas. Begin juni was was ik hier mee gekapt en ben ik voor 1 weekje maar weer terug in het Billabong getrokken. Home sweet home zal ik maar zeggen. Hier heb ik 2 leuke nederlanders ontmoet. Rick en Kim. Brabanders. Met deze mensen heb ik nog wat voetballen gekeken in de kroeg (World Cup). Ik had bijna overwogen om met deze mensen mee naar het noorden te reizen, maar ik ben toch maar naar Cairns gevlogen.

De vlucht naar Cairns heb ik in 2 etappes afgelegt. Ik ben namelijk via Uluru gevlogen. Heb ik die ook nog gezien. Ja een leuk rood steentje. Ik had heel graag tijdens zonsondergang met een paar Abbo's een grolsje willen drinken boven aan de top van deze steen, maar helaas Geen tijd geen Grolsch. In Cairns was ik gelijk verwelkomt door het super tropische klimaat wat daar heerst. Het was bewolkt, maar 34 graden. En ik had een lange broek aan en een shirt met lange mauwen. Ja door stond ik dan, al zwetend uit te zoeken hoe ik aan onderdak kwam. Maar ik was gered, want ik zag iets staan van een hostel die pick-up service verleende. De naam van dit hostel zullen de vele lezers van mijn website bekend in de oren klinken. Jawel, Billabong. Dit hostel zag er overigens wel een behoorlijk stuk minder uit dan die in Perth. Alles was klein, alles was vies en de faciliteiten waren erg klote. De keuken was dicht tussen 21:00 en 8:00. En de reseptie ook zoiets. Maar ik ben hier toch nog 5 nachten gebleven.

Tijdens mijn verblijf in Cairns heb ik 2 zeer leuke ervaringen opgedaan, namelijk Sky-diving en Scuba-diving. Sorry motivatie is even verdwenen en mijn vocubularieteit ook zoals jullie al gemorken hebben. Nederland sucks. Tot later.

donderdag, november 22, 2001

Geen testen meer, ik denk dat ik nu ongeveer wel eens weet hoe het werkt, zo'n website. Dus ga ik dan eindelijk wat verhaaltjes schrijven over mijn spannende avonturen in het land van Oz. Maar eerst even over Hong Kong.


Hong Kong

Hong Kong is een stad met 8.000.000 arme mensen op een kluitje. Het stinkt er en het ziet er allemaal een beetje verrot uit. Vooral de hoge flat-gebouwen zien er uit of zouden ze ieder moment in elkaar kunnen storten. Maar Hong Kong heeft ook een nettere kant.
Hier vind je de hoge kantoor-gebouwen van grote bedrijven zoals Phillips en Samsung. Achter de gebouwen bevinden zich de bergen. Op een van deze bergen heb je een uitzicht over de gehele stad. De verrotte gebouwen hangen vol met goor uitziende uithangborden met chinese letters daar op. Als deze snacht's gaan branden, verrandert de stad een waar licht-spectakel. Hong Kong is voor mij niet voor herhaling vatbaar.


Sydney

Na een 12 uur durende stop in Hong Kong zijn we op 22 okt. om ongeveer 23:30 lokale tijd verder gevlogen naar Sydney. Tijdens deze vlucht zat ik aan het raam. En al dit bij mijn eerste vlucht. Maar helaas is het snach'ts donker, dus dan zie je niet veel buiten. De landing kon ik wel mooi zien. Deze staat dan ook op dv. vastgelegd. Op het vliegveld in Sydney werden we opgevangen door een reisleidster van "Australian Backpackers". Sydney maakte gelijk al veel indruk op mij. De stad is mooi opgebouwd. De hoogste gebouwen wat in het midden en de lagere er om heen en dan aan de rand van het water the Opera House.

In Sydney zat ik in een gezellig hostel. De Backpackers Castle. Ik maak nog wel even een kink, maar ik heb nu geen adres. Hier zat ik drie weken vast geplakt, omdat de auto van Martijn, een van de reisgenoten waar mee ik verder reis, nog niet in orde was. Tijdens die drie weken heb ik wat op het strand gelegen en op de minder dagen wat naar de bioscoop geweest. Jaha, Sydney is een leuke stad. Ik heb ook nog wel een paar dingen bekeken, zoals het aqarium en het uitzicht over de stad vanaf de a.m.p. toren. Ook leuk.

Het weer verslag van Sydney. Eerste twee weken mooi. Een tempratuurtje rond de 22 graden. De laatste week zwaar klote. Regenachtig en 18 graden.


De Reis naar Camberra

Op vrijdag 9 november. Zijn we dan eindelijk met z'n 4tjes in de grote Ford Falcon vertrokken richten Camberra. De groep bestaande uit Martijn (De eigenaar en de chaufeur), Badagul Edo en ik zelf. De reis duurde ongeveer 6 uurtjes. Het deed mij weer een beetje denken aan de zomervakantie's van vroeger, dat we met de familie met z'n 4tjes in de renault 9 naar het zuid-westen van Frankrijk of Figuera da Foz in Portugal reden. Met U2 voor de radio. Mooi natuur. Grote weiden gevuld met potensiele T-bones en lamskoteletjes.
Dus ik kreeg trek. Savond's zijn we pizza-puntjes gaan eten. Ja, het leven van een backpacker gaat niet over rozen. Camberra is een zeer groene stad waar geen fuck te beleven is.

Het weer in Camberra was mooi maar fris.


Door naar Melbourne

Na een overnachting in Camberra, met volle moed en korte broeken door naar Melbourne. Ook tijdens deze rit weer veel t-bones gezien. Daarom maar een lekker broodje hamburger gescoord onder werg. Bij de wee, de broodjes hamburger zijn in Australie beter dan waar ook ter wereld. Of ten minste beter dan in Nederland. Een lekker groot stuk vlees van de plaat (dus niet zo'n vet ding uit de frituur). Lekkere verse grote broodjes (niet klein en droog). Lekkere frisse sla. (niet in nl verkrijgbaar bij de snackbar) Rode bietjes. (moet je van houden en dat doe ik) En een lekkere tomate saus.(niet zo'n kwak ketsiejup + een kwak majo)En nog veel meer.
De aankomst in Melbourne was niet leuk. Vooral niet met korte broeken en een hempie. Veel regen en niet meer dan 10 graden.

In Melbourne kwam Dogan Oorthuis weer bij de groep. Hij was van Sydney naar Brisbane gegaan meet een poppertje (een leuk meisje). Maar dit was niet veel geworden dus had hij besloten om zich weer bij de groep aan te sluiten. In Melbourne hebben we ongeveer een week rondgehangen. Wat ik hier hoofdzakelijk gedaan heb is naar de bioscoop gaan om lekker film te kijken. Het was koud en guur in Melbourne, dus.

Films die ik hier heb gezien zijn: Don't say a word. Met Michael Douglas en Famke Jansen in de hoofdrol. Een triller waarvan iedereen er al duizend heeft gezien, maar wel de moeite waard. Deze heb ik trouwens in Sydney gezien.

Zoolander: Zwaar kut.

Blow!, met Johnny Depp en Penalope Cruz o.i.d. Schitterende film. Gaat over coke en stuf like that. Een drama film die begint als een komedie. 8.5!

The Others. Met Nicole Kidman. Goeie film. lijkt veel op 6th sense, maar zeker niet minder. Ik schrok me vier keer een hardverlamming.

Apocalypse Now. Goed. maar oorlogfilm daar houd ik niet van. Schitterende fotografie in die film.
Met Martin Sheen en Marlon Brando.

Verder zijn we nog naar Sexpo 2001 geweest. Een sex-beurs waar wat strip-acts waren te zien (helaas lelijke wijven) en waar je allerlei tarzan's kon aanschaffen. Verder liepen er wel mooie wijven rond. De miss-nude 2000 van Australia was er ook. Naakt!


NAAR ADELAIDE

De datum ben ik vergeten maar het zal rond 22 november geweest zijn dat we afscheid namen van Edo en i.p.v. hem met Dogan verder gingen naar Adelaide. Edo ging werk zoeken in Melbourne.

In Adelaide hebben we in twee hostels gezeten, waarvan de eerste zeer schoon en nieuw uit zag.
Dit hostel had tenminste een fatsoenlijke keuken waar ik mij een beetje kon uitleven. Na 4 dagen zijn we hier uitgekickt, omdat we te laat waren met bijboeken. Het tweede hostel is waarschijnlijk het meest gezeligge en mooiste hostel wat ik zal meemaken in Australia. Hier heb ik ook een leuk engels meisje ontmoet. Zei vroeg mij mee opstap te gaan. Ik zei natuurlijk ja.
Maar er gingen nog 7 andere jongens mee die haar ook leuk vonden. Nog geen man over boord natuurlijk, tot dat we in de kroeg in een kring om de tafel zaten en omstebeurten gingen vertellen wat voor werk we deden, back home. Laat er dan net zo'n vent tussen zitten die lead-zanger is van een band die mementeel ook aardig aan het doorbreken is. Inernational Noise Conspirasy, klinkt niet geloofwaardig, maar ik heb gecheckt op internet en inderdaad, hij is de leadzanger van die band. En de band is zelfs in Japan al bekend.



De rid naar Perth

De rid naar Perth was ook weer leuk. We hebben de London Bridge nog gezien. Een groot stuk steen in de zee die sommige mensen aan die brug in London doet denken. Vandaar die naam London Bridge. Wat ook leuk is. Dit ding is in 1990 voor een gedeelte in elkaar gestort. Dat gedeelte wat de brug aan vaste wal verbond, terwijl er mensen op het andere gedeelte stonden. Net zo als dat liedje, London Bridge is falling down. Dat liedje zit er bij die mesen waarschijnlijk nu goed in.

Slapen onderweg was koud, maar wel met uitzicht over zee. En dit vanuit je tentje. Een nacht was echt te koud, daarom hebben we toen ook maar met z'n viertjes in de Ford Falcon geslapen. Niet echt confi., maar wel knus. Verder niet veel bijzondere dingen gezien, alleen een paar honderd dooie kangaroe's en andere beesten die dood waren. Zelf hebben we ook meegedaan aan het dood rijden van levende dieren. Namelijk een school parkietjes. Ik noem het maar even een school, voor het gemak. Het was een school van ongeveer 30 parkietjes die recht op ons afvlogen. Een erg mooi gezicht. Wat ook een mooi gezicht was, was de voor kant van de Ford Falcon na dat we in deze school van parkietjes waren gereden. Ik heb er tien uit de grill van de Ford Falcon m,oetenm peuteren. Zonde he! De andere 20 lagen waarschijnlijk te kreperen van de pijn langs de kant van de weg. Ik wou nog terug rijden om te checken of ze wel allemaal dood waren en ze vervolgens uit hun lijden te verlossen. Maar ik zat niet achter het stuur. Martijn wel, .............dus.


In Perth

Perth is echt een geweldige stad. Je hebt hier straten waar wel 20 restaurantjes op een rij zitten. Er zitten dan wel veel kroegen en disco's tussen, maar dat is niet storend. Zelf heb ik nog nooit zo'n groot uitgaans centrum gezien als in Perth. De bioscopen zijn hier wel een stuk minder. Maar dat moet je dan maar op de koop toe nemen. Als backpacker kun je hier ook elke avond wel gratis eten. Tegen het inleveren van een kaartje met daar op "Free Mail" die je ergens in je handen hebt geduwd gekregen krijg je dan een lekkere vette worst te zamen met wat uitjes in een broodje. Dit is dan in een-of't-andere cafe waar het natuurlijk gezellig is en dus blijft hangen om je te bezatten d.m.v. bier drinken. De volgende morgen word je dan wakker met een kater en ben je, na een blik in je beurs te hebben geworpen, tot de conclusie gekomen dat thuis eten toch goedkoper en gezonder had geweest.

Ik geloof dat ik nu eindelijk wel eens bij ben met mijn verhalen, dus!

Vandaag is het 30 graden. (14 dec.) Lekker!
Vanaf maandag ga ik werk zoeken. Waarschijnlijk word dit in een restaurant of hotel in de keuken als kok. Dit omdat ik ervaring heb om als kok te werken en omdat het voor de rest momenteel erg moeilijk werk te vinden is. Het is hier zomervakantie.